۴ کلمه آموزنده از لقمان
جناب لقمان(رحمت الله علیه) به پسرش چنین فرمودند ☝️ پسرم ! من ۴۰۰ پیغمبر را خدمت نمودم و از سخنان آنان ۴ کلمه آموختم :
وقتی در نماز هستی ؛ قلبت را نگهدار و متوجه خداوند متعال باش .
وقتی بر سر سفره قرار گرفتی ؛ گلویت را حفظ کن و مواظب حلال و حرام و دیگران باش .
اگر در خانه کسی بودی ؛ مواظب چشمانت باش و به چیزی که بر تو روا نیست چشم مدوز .
وقتی در میان مردم بودی ؛ زبانت را نگهدار . مبادا غیبت و سخنانی که بر تو روا نیست بازگو نمایی .
مواعظ العددیّه : ص۲۳۸
۲۸
مرداد
علامه میرجهانی، فقیهی
عمیق، محدثی خبیر و عالمی محقق بود که از محضر اساتیدی چون مرحوم حجت
الاسلام شیخ محمدرضا رضوی خوانساری (ره) و میرزا احمد اصفهانی (ره) و آیت
الله سیدابوالقاسم دهکردی (ره) بهره برد.
نیکو مرد آن کسی است که هوای نفس و درخواست خود را تابع امر خدا نموده است و قوای خود را در راه رضای خدا مبذول داشته است؛ و ذلّت را با وجودِ داشتن حقّ، به عزّت ابدیّه نزدیکتر می‌یابد از عزّتی که با باطل به دست می‌آید. و به یقین می‌داند که گرفتاریهای کم و ناچیز دنیا که برای رضای خدا آنها را تحمّل می‌کند، او را به دوام نعمتهای ابدیّه خداوند در بهشتی که خرابی و فناء و نیستی ندارد خواهد رسانید. و نیز می‌داند که اگر از هوای نفس امّاره خود پیروی کند بسیاری از خوشی‌هائی که در دنیا می‌برد او را به عذاب ابدیّه خداوند که زوال و انقطاع ندارد خواهد کشانید.
معادشناسی جلد7صفحه319
۰۲
شهریور
مرحوم علامه طهرانی (رحمة الله علیه) :
راه خدا در متن زندگی همه ی انسانهاست . ولی از بس مردم نرفته اند ، در حاشیه قرار گرفته است...!
۲۹
مرداد
مهر خوبان دل و دین از همه بی پروا برد
رخ شطرنج نبرد آنچه رخ زیبا برد
تو مپندار که مجنون سر خود مجنون گشت
از سمک تا به سماکش کشش لیلا برد
من به سرچشمه خورشید نه خود بردم راه
ذره ای بودم و مهر تو مرا بالا برد
من خسی بی سرو پایم که به سیل افتادم
او که می رفت مرا هم به دل دریا برد
جام صهبا زکجا بود مگر دست که بود
که به یک جلوه دل و دین زهمه یکجا برد
خم ابروی تو بود و کف مینوی تو بود
که درین بزم بگردید و دل شیدا برد
خودت آموختی ام مهر و خودت سوختی ام
با برافروخته رویی که قرار از ما برد
همه یاران به سر راه تو بودیم ولی
غم روی تو مرا دید و ز من یغما برد
همه دلباخته بودیم و هراسان که غمت
همه را پشت سر انداخت، مرا تنها برد
علامه سید محمد حسین طباطبایی
۲۹
مرداد
دوستى داشتم به نام حاج عبد الزهرا گرعاوى که عرب بود و مردى متدیّن و روشن ضمیر و ساکن کاظمین. و گه گاهى به کربلا به خصوص در شب هاى جمعه براى زیارت مشرّف مى شد، و براى آنکه روزه اش نشکند همان شب پس از زیارت مراجعت مى کرد؛ خدایش رحمت کند، یک سال است که فوت کرده است.
🔹یکى از روزها که من بر حسب عادت از خواب بیدار شدم و وضو ساختم که به حرم مطهر (در کربلا) مشرّف گردم، دیدم حالم سنگین است و قبض عجیبى مرا گرفته است، با مشقت و فشار زیاد تا صحن مطهر آمدم ولى هیچ میل به تشرّف نداشتم، مدتى در گوشه صحن نشستم، هیچ میل به تشرّف پیدا نشد، تا نزدیک ظهر شد.
🔹در این حال، ناگهان یک حال نشاط و سرور زائد الوصفى در خود مشاهده کردم، برخاستم و با کمال رغبت مشرّف شدم و کما کان به توسلات و زیارت و نماز مشغول شدم.
🔹همان شب مرحوم حاج عبد الزهرا از کاظمین به کربلا مشرّف شد، و گفت: سید محمدحسین! این چه حالى بود که امروز داشتى؟! قریب ظهر بود که من در حجره خود در بغداد بودم، و دیدم که حال تو بسیار سخت است و در قبض شدید بسر مىبرى! فوراً سیّاره [ماشین] خود را سوار شدم و به کاظمین آمدم و براى رفع این حال تو حضرت موسى بن جعفر را شفیع در نزد خدا قرار دادم، حضرت شفاعت فرمودند و حال تو خوب شد.
📚معاد شناسى، ج9، ص 115.
۲۹
مرداد
🔸شخصی از لقمان پرسید: کدام انسانی، بدترین انسان است؟
لقمان فرمود: «آن کس که باکی ندارد که مردم او را بدکار بنگرند.»
🔸شخصی به لقمان گفت: چقدر نازیبا هستی؟
لقمان در پاسخ فرمود: از قیافه من عیب می‌گیری یا از نقّاش قیافه من (خدا).
🔸این نصیحت یادآور آن حکایتی است که شخصی هیکل ناهنجار شتری را دید، و گفت همه اعضاء تو ناقوار و نامناسب و زشت است، شتر گفت: «عیب نقّاش می‌کنی زنهار!»
🔶موعظه تکان دهنده لقمان
🔸ای پسر جان! اگر درباره مرگ شک داری، خواب را از خود بران، در صورتی که قدرت بر این کار را نداری، و اگر درباره روز قیامت شک داری، بیداری از خواب را از خود دفع کن، در صورتی که چنین قدرتی نداری، و اگر در این دو مورد بیندیشی می‌بینی که جان تو در دست دیگری است، زیرا خواب بسان مرگ است و بیداری پس از خواب بسان برپا شدن قیامت، پس از مرگ است.
🔸از اندرزهای تکان دهنده لقمان به پسرش این بود:
«یا بُنَی تَعَلَّمْتُ سَبْعَة آلافٍ مِنَ الْحِکْمَة، فَاحْفَظْ مِنْها اَرْبَعاً وَ مُرْمَعِی اِلَی الْجَنَّة: اَحْکِمْ سَفِینَتَکَ، فَاِنَّ بَحْرِکِ عَمِیقٌ، وَ خَفِّفْ حَمْلَکَ فَاِنَّ الْعَقَبَة کَؤُودٌ، وَ اَکْثِرِ الزّادَ، فَاِنَّ السَّفَرَ بَعِیدٌ، وَ اَخْلِصِ الْعَمَلَ فَاِنَّ النّاقِدَ بَصِیرٌ؛
🔸ای پسر جان! هفت هزار حکمت آموختم، از میان این حکمتها چهار حکمت را فراگیر و به آن عمل کن، آن گاه همراه من به بهشت حرکت کن؛
1. کشتی خود را محکم و استوار کن، چرا که دریای (زندگی) ژرف و عمیق است
2. بار گناه خود را سبک کن چرا که گردنه عبور، بسیار سخت است
3. زاد و توشه فراوان برای راه سفر آخرت فراهم کن، زیرا این سفر طول و دراز است
4. عمل خود را خالص کن، چرا که بررسی کننده اعمال، تیز بین و دقت نگر است.»
#بحار_جلد13_ص431
۱۸
تیر
فیلم جلسات شرح دعاى ابو حمزه ثمالى |
| سخنران : حضرت آیت الـله حاج سید محمد محسن حسینی طهرانی |
۱۷
تیر
دستور اولیای الهی: در شب قدر بین الطلوعین هم بیدار باشید!
مرحوم والد(علامه طهرانی)- رضوان الله علیه- می فرمودند:
مرحوم آیة الله شیخ عبّاس قوچانى، شاگرد سلوکى و وصىّ عارف بالله سیّد على قاضى- رضوان الله علیهما- نقل می‌کردند:
✨«شب بیست و سوّم ماه مبارک رمضانى بود که ما خدمت مرحوم قاضى رسیدیم و ایشان تأکید بلیغ نمودند که تا صبح، یعنى طلوع خورشید بیدار بمانیم.»
🔺مرحوم قوچانى می فرمودند: «براى اینکه در بین الطلوعین خوابم نبرد گفتم به صحن مطهّر أمیرالمؤمنین علیه السّلام بیایم و در آنجا گوشه اى بنشینم تا خورشید طلوع کند.
به صحن مطهّر آمدم و همینطور در میان صحن قدم می زدم، ولى چون خسته بودم در گوشه اى نشستم و به تفکّر و تأمّل پرداختم امّا غافل از اینکه خستگى ناشى از بیدارى شب مرا به خواب فرو برد.
⚡️یک مرتبه از خواب بیدار شدم و دیدم خورشید طلوع کرده است و پاسى از آن گذشته است. بسیار متأسّف شدم و بر این إهمال و کوتاهى، خود را سرزنش نمودم و به خانه مراجعت کردم.
🔺 هنگامى که طبق معمول خدمت مرحوم قاضى رسیدم، تا چشم ایشان به من افتاد فرمودند:
✅مگر نگفتم مواظب باشید که خوابتان نبرد! به واسطه این غفلت از فیض بزرگى محروم گشتید.🔷
📚نوروز در جاهلیت و اسلام ص 188
۰۷
تیر