🔸شخصی از لقمان پرسید: کدام انسانی، بدترین انسان است؟
لقمان فرمود: «آن کس که باکی ندارد که مردم او را بدکار بنگرند.»
🔸شخصی به لقمان گفت: چقدر نازیبا هستی؟
لقمان در پاسخ فرمود: از قیافه من عیب می‌گیری یا از نقّاش قیافه من (خدا).
🔸این نصیحت یادآور آن حکایتی است که شخصی هیکل ناهنجار شتری را دید، و گفت همه اعضاء تو ناقوار و نامناسب و زشت است، شتر گفت: «عیب نقّاش می‌کنی زنهار!»
🔶موعظه تکان دهنده لقمان
🔸ای پسر جان! اگر درباره مرگ شک داری، خواب را از خود بران، در صورتی که قدرت بر این کار را نداری، و اگر درباره روز قیامت شک داری، بیداری از خواب را از خود دفع کن، در صورتی که چنین قدرتی نداری، و اگر در این دو مورد بیندیشی می‌بینی که جان تو در دست دیگری است، زیرا خواب بسان مرگ است و بیداری پس از خواب بسان برپا شدن قیامت، پس از مرگ است.
🔸از اندرزهای تکان دهنده لقمان به پسرش این بود:
«یا بُنَی تَعَلَّمْتُ سَبْعَة آلافٍ مِنَ الْحِکْمَة، فَاحْفَظْ مِنْها اَرْبَعاً وَ مُرْمَعِی اِلَی الْجَنَّة: اَحْکِمْ سَفِینَتَکَ، فَاِنَّ بَحْرِکِ عَمِیقٌ، وَ خَفِّفْ حَمْلَکَ فَاِنَّ الْعَقَبَة کَؤُودٌ، وَ اَکْثِرِ الزّادَ، فَاِنَّ السَّفَرَ بَعِیدٌ، وَ اَخْلِصِ الْعَمَلَ فَاِنَّ النّاقِدَ بَصِیرٌ؛
🔸ای پسر جان! هفت هزار حکمت آموختم، از میان این حکمتها چهار حکمت را فراگیر و به آن عمل کن، آن گاه همراه من به بهشت حرکت کن؛
1. کشتی خود را محکم و استوار کن، چرا که دریای (زندگی) ژرف و عمیق است
2. بار گناه خود را سبک کن چرا که گردنه عبور، بسیار سخت است
3. زاد و توشه فراوان برای راه سفر آخرت فراهم کن، زیرا این سفر طول و دراز است
4. عمل خود را خالص کن، چرا که بررسی کننده اعمال، تیز بین و دقت نگر است.»
#بحار_جلد13_ص431
