چقدر
مرحوم حجّت الاسلام نَیّرِ تبریزی وضع و کیفیّت موجودات را هر
یک به نوبه خود و در سعه و استعداد خود، در وقت شهادت حضرت،
خوب مجسّم نموده است؛ آنجا که گوید:
جان فدای تو که از حالتِ جانبازی تو
در طَفِ ماریه از یاد بشد شور نُشور
قُدسیان سر به گریبان به حجاب مَلکوت
حُوریان دست به گیسوی پریشان ز قُصور
گوش خَضرا همه پر غُلغُله دیو و پَری
سطح غَبْرا همه پُر ولوله وحش و طُیور
غرق دریای تحیّر ز لب خشک تو نوح
دست حسرت به دل از صبر تو أیّوب صبور
مرتضی با دل افروخته لاحَوْل کنان
مصطفی با جگر سوخته حیران و حصور
کوفیان دست به تاراج حرم کرده دراز
آهوانِ حرم از واهمه در شیون و شور
انبیا محو تماشا و ملائک مبهوت
شمر سرشار تمنّا و تو سرگرم حُضور
۹۲/۰۲/۲۸
۰
۰
بنده خدا