✔️ شناخت شیعیان توسط امیرالمؤمنین و ائمه اطهار علیهم السلام.........
محمد بن صفار با استناد از بکیر بن اعین روایت کرده است :
شنیدم #امام_محمد_باقر علیه السلام می فرمودند :
همانا خدای تبارک و تعالی از شیعیان ما و ذریه آنها بعد از اقرار کردن آنها به ربوبیت خدای تبارک و تعالی و نبوت #محمد_مصطفی صلی الله علیه و آله و سلم در مورد ولایت ما نیز از آنها عهد گرفته است و همانا خدای تبارک و تعالی امت پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم را به ایشان عرضه کرد در حالی که گِل بودند و آنها را از گل #آدم علیه السلام آفرید
و همانا ارواح شیعیان ما را هزار سال قبل از آفریدن بدن ها آفرید پس ارواح آنها را بر ما عرضه کرد و پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم و #امیرالمؤمنین علیه السلام آنها را شناختند و ما با چگونگی حرف زدن آنها ، آنها را می شناسیم.
ونیز با استناد آمده است که ایشان فرمودند : همانا خدای تبارک و تعالی از شیعیان ما هنگامی که در صلب آدم علیه السلام بودند عهد و پیمان گرفتند و ما دوست خود را می شناسیم ؛ هر چند او خلاف آن را نشان دهد و دشمن خود را می شناسیم هر چند دوستی خود را برای ما #اهل_بیت علیهم السلام ظاهر کند.
#گوشه_ای_از_معجزات_اهل_بیت_علیهم_السلام
📚 #مدینة_المعاجز : ج 1 معجزه 339 ص 353
از یعقوب سرّاج روایت شده است که گفت: به حضور امام صادق علیه السّلام رفتم، دیدم بالاى سر #امام_کاظم_علیه_السلام
که در گهواره بود، ایستاده، و زمانى دراز با او راز گفت، پس من نشستم تا فارغ شد، آنگاه از نزد امام صادق علیه السّلام برخاستم، آن حضرت به من فرمود: «نزد مولایت برو و به او سلام کن»، من نزدیک (گهواره) رفتم و سلام کردم، با زبانى فصیح، جواب سلام مرا داد، آنگاه به من فرمود: «برو نامى که دیروز براى دخترت گذاردى، تغییر بده، زیرا آن نامى است که خدا آن را نمىپسندد». یعقوب مىگوید: من دخترى داشتم، نامش را «حمیرا» گذاشته بودم، امام صادق علیه السّلام به من فرمود: «به دستور او (حضرت کاظم علیه السّلام) رفتار کن، تا هدایت شوى»، من رفتم و نام دختر را عوض کردم.
💥سخن علامه مجلسی در ذیل این روایت:
الحمیراء لقب عائشة و لذا أبغض الله الاسم
📚مرآة العقول فی شرح أخبار آل الرسول، ج3، ص: 337
اسم حمیراء لقب عایشه است و برای همین است که خداوند آن نام را مبغوض میدارد.
حذیفه می گوید : روزی نزد رسول خدا صلی الله علیه و آله بودم ؛ ایشان به من فرمودند : ای حذیفه ! آن شخص که با من بود را دیدی ؟
عرض کردم : بله ای رسول خدا .
سپس فرمودند : آن شخص فرشته ای از فرشتگان خدا بود که از هنگام خلقتش تاکنون به زمین نازل نشده بود و اکنون به خاطر سلام کردن به امیرالمومنین علیه السلام از خدای متعال اجازه گرفته است و خداوند به او اجازه داد و او نیز به زمین آمد و به امیرالمومنین علیه السلام سلام کرد . پس مرا بشارت داد که حسن و حسین علیهماالسلام سرور جوانان اهل بهشت هستند و فاطمه زهرا علیهاالسلام سیده زنان عالم است .
مدینه المعاجز : ج۱ ، ص۴۴
زیارت کربلا درروز عرفه مجزی از حجة الاسلام است؛ بشرطها....
بشار از حضرت ابی عبدالله علیه السلام ،
حضرت فرمودند :
کسی که متمکن و توانا نبوده لذا برای رفتن به حج و انجام حجة الاسلام مهیا نباشد، باید به زیارت قبر مطهر حضرت حسین بن علی علیهما السلام برود و روز عرفه را در آنجا باشد چنین زیارتی از حجه الاسلامش مجزی است .
نا گفته نماند و باید توجه داشت من نمی گویم این زیارت مطلقا از حجه الاسلام مجزی است بلکه تنها برای شخص غیر متمکن و معسر مجزی می باشد اما کسی که متمکن و توانا می باشد :
وی وقتی حجه الاسلام را بجا آورد اگر اراده نمود که حج یا عمره مستحبی انجام دهد و شغل دنیائی یا مانعی دیگر او را از آن باز داشت در صورتی که به زیارت قبر مطهر حضرت امام حسین علیه السلام در روز عرفه برود،
البته خداوند با این زیارت جزاء وی را از اداء حج یا عمره داده بلکه ثواب آن را چندین برابر می نماید .
راوی می گوید ؛ محضر مبارکش عرض کردم ؛
ثواب آن معادل چند حج و چند عمره می باشد ؟
حضرت فرمودند :
قابل شمارش و احصاء نیست .
راوی عرض کرد ؛ آیا ثواب صد حج و صد عمره را به او می دهند ؟
حضرت فرمودند :
کیست بتواند ثوابش را احصاء نموده باشد .
راوی می گوید ؛ عرضه داشتم ؛ آیا ثواب هزار حج و هزار عمره را دارد ؟
حضرت فرمودند :
بیش از این است.
سپس فرمودند :
اگر نعمتهای باری تعالی را بشمارید نمی توانید از عهده احصاء آنها برآئید خداوند متعال واسع بوده و بدون عوض می بخشاید .
کامل الزیارات باب 70 ح 12 ص 572
شعرانتظارفرج
🌟🌟🌟
دلم گرفته خدایا در انتظار فرج
دو دیده ام شده دریا در انتظار فرج
هنوز می رسد از کوچه های شهر حجاز
صدای گریه زهرا در انتظار فرج
هنوز در همه عالم میان دشمن و دوست
علی است بی کس و تنها در انتظار فرج
هنوز می رسد از چاه های کوفه به گوش
صدای ناله مولا در انتظار فرج
هنوز ناله کشد از جگر امام حسن
گشوده دست دعا را در انتظار فرج
هنوز پرچم سرخ حسین منتظر است
گشوده چشم به صحرا در انتظار فرج
هنوز می رسد آوای دلربای حسین
ز نوک نیزه اعدا در انتظار فرج
هنوز تشنه لبان اشکشان بود جاری
کنار کشته سقا در انتظار فرج
هنوز خون شهیدان کربلا جاری است
ز چشم زینب کبرا در انتظار فرج
هنوز ناله "میثم" رسد به گوش که هست
چو چشم فاطمه ، دنیا در انتظار فرج
وظیفه کسی که از یاری اهل بیت علیهم السلام ضعیف است
علاّمه مجلسى رحمه الله در کتاب شریف «بحار الأنوار» مى نویسد:
در بعضى از مؤلّفات شیعه از على بن عاصم کوفى نابینا [۱] روایت شده است که گفت: خدمت مولایم امام عسکرى علیه السلام رسیدم، سلام کردم، آن حضرت سلام مرا جواب داد و فرمود:
خوش آمدى اى پسر عاصم! بنشین و استراحت کن! گوارایت باد مقامى که خداوند به تو مرحمت فرموده است!
اى پسر عاصم آیا مى دانى زیر قدمهاى تو چیست؟
عرض کردم: مولاى من زیر قدم خود فرشى احساس مى کنم، خداوند صاحب آن را گرامى بدارد.
امام علیه السلام فرمود: اى پسر عاصم! بدان که تو اکنون بر فرشى قدم نهاده اى که بسیارى از پیامبران و رسولان الهى بر آن نشسته اند.
طبرانی عالم سنّی مذهب از جناب ابوذر و سلمان نقل می کند که پیغمبر خدا صلّی الله علیه و آله دست مبارک امیر المؤمنین حضرت علی بن ابی طالب علیه السلام را گرفته و فرمودند :
إِنَّ هذا أَوَّلُ من آمَنَ بِی وَ هُوَ أَوَّلُ من یُصافِحُنِی یوم الْقِیَامَةِ وَ هَذَا الصِّدِّیقُ الأَکْبَرُ وَ هَذَا فارُوقُ هذِه الأُمَّةِ یُفَرَّقُ بین الْحَقِّ وَ الْبَاطِلِ.
این اوّلین کسی است که به من ایمان آورد و اوّلین کسی است که در قیامت با من مصافحه می کند و این صدّیق اکبر است و این فاروق این امّت است و بین حقّ و باطل فرق می گذارد. (1)
و اینجاست که دزدان لقب های مولای مان رسوا می شوند ... .
📚منابع :
1. المعجم الکبیر : ج 6، ص 269، ح 6184. تاریخ مدینة دمشق : ج 42، ص 41، ح 8368. و ... .
امام باقر علیه السلام فرمودند:
لتُمَحَّصُنَّ یا شیعَةَ آلِ مُحَمَّدٍ تَمحیصَ الکُحلِ فِی العَینِ و إنَّ صاحِبَ العَینِ یَدری مَتی یَقَعُ الکُحلُ فی عَینِهِ و لایَعلَمُ مَتی یَخرُجُ مِنها و کذلک یُصبِحُ الرَّجُلُ عَلی شَریعَةٍ مِن اَمرِنا و یُمسی و قد خَرَجَ مِنها و یُمسی عَلی شَریعَةٍ مِن اَمرِنا و یُصبِحُ و قد خَرَجَ مِنها
ای شیعیان آل محمد (صلی الله علیه و آله) یقیناً برای پاک شدن مورد آزمایش سخت قرار می گیرید، همچون پاک شدن سرمه در چشم.(از این جهت که) انسان می فهمد چه موقع سرمه وارد چشمش گردید، ولی خارج شدنش را از چشم متوجه نمی شود؛و به همین شکل انسان بامداد اعتقاد به امامت ما دارد ولی شامگاه بی اعتقاد می شود ؛ و نیز شامگاه اعتقاد به امامت دارد ولی بامداد عقیده خود را از دست می دهد (بدون آنکه خود بفهمد چطور اعتقادش دگرگون گردید.)
الغیبه نعمانی:باب ۱۲،ح۱۲.
